Tai Chi (taiji) Push Hands (Tui Shou) - El İtme nedir?
El İtme'yi öğrenirken ve uygularken nelere dikkat edilmelidir? Solo form çalışmak ve düet form el itme alıştırması, Tai Chi sanatının iki bileşenidir. Sıralı alıştırma yapmak, kişinin Tai Chi'nin özünü öğrenmesini sağlarken, el itme egzersizi yapmak kişiyi kendini savunma konusunda eğitir. Bu nedenle, tam bir Tai Chi Chuan dizisini nasıl iyi yapacağını öğrendikten sonra, kişi el itmeyi öğrenmeye odaklanmalıdır. Kişi ancak her ikisinde de yetkin hale geldiğinde, Tai Chi Chuan sanatını uygulandığı söylenebilir.
Elleri itmek, bir sinir ucunun hassasiyetini bir cırcır böceğininki kadar hassas bir dereceye kadar keskinleştirmek için yapılan bir egzersiz şeklidir.
Duyargalar sadece cırcır böceğinin neyle karşı karşıya olduğunu algılamada çok hızlı değil, aynı zamanda böceği, gerekli en ufak bir kaydırma hareketiyle çevik bir şekilde bir saldırıdan kaçınmaya veya herhangi bir yer değiştirmeye ve herhangi bir saldırıda rakibin zayıf noktalarından faydalanma konusunda tamamen dikkatli olmaya yönlendirmede çok hızlıdır. Bu tür bir alıştırma, Tai Chi öğrenme sürecinde kişinin ilgisini artıracak ve araştırma ve analiz ruhunu uyandıracaktır.
Elleri itmek, Tai Chi Chuan'da kullanılan teknik bir terimdir ve bazen Birleşen eller veya Sıkıca bağlı eller veya Yoğuran eller olarak da adlandırılır. Farklı Çin dövüş sanatları okulları tarafından, kişinin rakibiyle yakın temas kurma ve bazı dövüş araçlarını ve tekniklerini iyi kullanma yöntemlerini uygulamak için benimsenen benzer türde uygulamalar vardır.
Enerjiyi nasıl yorumlayacağını bilmek
“Enerjiyi nasıl yorumlayacağını bilmek”, Taiiiquan sanatında ustalaşmanın özü olarak görülür ve bilmeye yönelik ilk adım, el itme pratiği ile cildin hassasiyetini keskinleştirmektir. Bunun için temel yol, itme, çekme veya diğer hareketleri yaparken dirseği, bileği, avuç içi veya parmaklarını rakibin vücudunun belirli bir bölümüne tutturmak, kuvveti, yönü, hızı da hissetmeyi öğrenmektir. Uzun bir süre bu tür bir uygulamadan sonra sinir uçlarının hassasiyeti büyük ölçüde keskinleşecek ve çift nasıl ilerleyeceğini veya geri çekileceğini ve enerjiyi nasıl dağıtacağını veya uygun şekilde etkisiz hale getireceğini bilecektir. Bu yetenek, “enerjiyi nasıl yorumlayacağını bilmek” olarak bilinir.
Kişi “enerjiyi nasıl yorumlayacağını bilme” yeteneğine sahip olduktan sonra, sanatı daha fazla pratikle giderek daha rafine hale gelecektir. Bir rakiple karşılaşmada, onu doğru bir şekilde ölçmek son derece önemlidir ve doğru bir ölçümün temeli, kişinin kendisini ve rakibini tanımasıdır. Eski bir Çin atasözü vardır:
"Kendini de, rakibini de bilmek, yüz savaşta yüz kat galip gelir."
Duyarlılık, kendini ve rakibi tanımanın aracıdır. Dolayısıyla, el itmenin temel teorisi aslında çok karmaşık değildir. Tabii ki, kişinin vücudunu merkezde ve dengede tutması açısından, düet formunda el itme, solo form uygulamasına göre daha zordur, çünkü solo form farklı hareket türlerini yaparken kendi dengeyi korumayı gerektirir. Düet formda ise kendi dengenin yanı sıra, rakibin dengesini bozmak için her önlem altında dengeyi korumayı ve rakibin dengesini bozma fırsatını kaybetmemeyi talep eder.
Kendini ve Rakibini Tanımak.
Sıkça alıntılanan “Sıralama uygulaması yoluyla kendi enerjisini ve el itme egzersizi yoluyla diğerinin enerjisini bilmeye çalışmak” sözü, ikisinin aslında aynı amaca hizmet ettiğini gösterir: kendini ve rakibini tanımak.
Kişi ancak sürekli pratik yaparak gerçek bilgiyi elde edebilir. Herhangi bir yöntemi mümkün olduğunca doğru bir şekilde uygulamak için elinden gelenin en iyisini yapmalıdır. Elleri itmede, iki bacağın asılsızlığı ve sağlamlığı açıkça ayırt edilmelidir. Örneğin, “okçu duruşu” alınırken ön bacak gerekli derecede bükülmeli ve “oturma duruşu” alınırken arka bacağa sıkıca oturmalıdır. Ayrıca sıra alıştırmasında olduğu gibi kişinin gövdesi ortalanmış ve dengede tutulmalıdır.
İyi bir temel atıldığında, gelişimin ileri aşamasına ulaşmak daha kolay olacaktır. Kademeli ilerleme kuralına uymak gerekir. Başarı için herhangi bir aceleci arzudan kaçının. Kungfu (uzun bir zorlu eğitimle geliştirilen beceri), günden güne ve azar azar bir gelişme birikimidir.